Celem było rozwijanie wyobraźni uczniów i ukazanie przez nich swoich przemyśleń, refleksji o jesieni, przemijaniu, życiu, nostalgii za latem, zmianach w przyrodzie i nie tylko. Punktem wyjścia były stare krzesła – przedmioty wydawałyby się niepotrzebne, które „przeminęły”, bo nie są już piękne ani przydatne. Młodzież ożywiła te eksponaty nadając im niezwykły, kolorowy, zupełnie nowy wizerunek. Ich wyobraźnia pokazała jak piękne może być coś zwyczajnego, że może być jeszcze komuś potrzebne, że może zachwycać. Krzesła są piękne i kolorowe, jesienne liście i kwiaty dodały im jeszcze niezwykłości, a obserwatorom tych metamorfoz dodały pomysłu na organizację własnego wnętrza i refleksję o życiu oraz przemijaniu.